به گزارش بیداربورس به نقل از فولاد ایران، این اقدام در بحبوحه اختلالات مرتبط با همه گیری کرونا و افزایش تنش های ژئوپلیتیک با استرالیا رخ داد که نگرانی های زنجیره تامین را برجسته کرد و امنیت منابع را به تمرکز اصلی رئیس جمهور این کشور تبدیل نمود. حال غول های معدنی دنیا از جمله بی اچ پی، ریوتینتو و واله به دنبال این هستند که بفهمند چین در حال حاضر دقیقا چه برنامه ای برای آنها دارد.

۱- معرفی این شرکت جدید

گروه منابع معدنی چین ۱۹ جولای در استان هبی  با سرمایه ثبت شده ۲۰ میلیارد یوان (۴.۳ میلیارد دلار) تأسیس شد. وظایف این گروه شامل استخراج معادن، فرآوری سنگ آهن و تجارت آن است. همچنین سرمایه گذاری های خارج از این کشور از جمله پروژه غول پیکر سیماندو در گینه را نیز مدیریت خواهد کرد که چین آن را برای کاهش وابستگی به سنگ آهن استرالیا حیاتی می بیند و در نهایت تبدیل به کانال اصلی یا تنها منبع خرید سنگ آهن برای چین خواهد شد.

۲- هدف آن

هدف برقرای تعادل در تامین سنگ آهن است. چین سالانه ۱.۱ میلیارد تن سنگ آهن وارد می کند که هزینه آن در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۸۰ میلیارد دلار بوده است. حدود ۵۰۰ کارخانه فولاد در چین وجود دارد که تنها ۱۰ شرکت برتر ۴۰ درصد از تولید داخلی را به خود اختصاص می دهند. هر یک از واحدهای فولادی مسئول خرید مواد اولیه خود است، در حالی که در مقابل، عرضه سنگ آهن بسیار متمرکز است. چین قصد دارد با متمرکز کردن خرید، نفوذ بیشتری در قیمت گذاری سنگ آهن به دست آورد.

۳-چرا الان؟

ایجاد این شرکت توسط چین مورد توجه زیادی قرار گرفته است. آنها یک پلتفرم یکپارچه برای خرید منابع را راهی برای تقویت موقعیت مذاکره این کشور درمحیط غیردوستانه بین المللی می دانند. رهبران چینی بارها ایالات متحده و متحدانش از جمله استرالیا را متهم کرده اند که برای سرکوب رشد اقتصادی چین دست به دست هم داده اند.  سال گذشته، استرالیا با وجود تیره  شدن روابط بین دو کشور، مسئول بیش از ۶۰ درصد تامین سنگ آهن چین بوده است.

۴- چه کسی در راس است؟

یائو لین، رئیس سابق شرکت آلومینیوم چین (Chinalco)، رئیس هیئت مدیره خواهد بود. گوا بین، معاون اجرایی شرکت بائو استیل به عنوان برترین سازنده فولاد این کشور، مصرف کننده بزرگ سنگ آهن نیز است مدیر عامل خواهد بود. برخی دیگر از مدیران نیز از شرکت های آن استیل، ام ام جی، کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی و آژانس برنامه ریزی اقتصادی چین می باشند.

۵- اعداد و ارقام چه می گوید؟

از آنجایی که مدیران ارشد این شرکت جدید از دو فولادساز برتر چین هستند، انتظار می رود که از طرف آنها سنگ آهن وارد کنند. بائو استیل و آن استیل به طور مشترک بیش از ۲۳۰ میلیون تن فولاد در سال تولید می کنند و در حال توسعه بیشتر نیز هستند. این نشان می دهد که شرکت جدید احتمالاً حداقل ۴۶۰ میلیون تن سنگ آهن در سال یا بیش از ۴۰ درصد از کل واردات چین را در دست خواهد داشت. علاوه بر این، گنجاندن سیماندو به این گروه جدید، مسئولیت یکی از بزرگترین و مهم ترین معادن جدید جهان را به آن ها می دهد که تخمین زده شده که می تواند سالانه ۱۰۰ میلیون تن سنگ آهن تولید کند.

۶- اصل داستان چیست؟

قبل از سال ۲۰۱۰، قیمت سنگ آهن برای یک سال تمام در مذاکرات سالانه ای که توسط بزرگترین معدنکاران و بزرگترین فولادسازان اروپا و آسیا رهبری می شد، تعیین می گردید و ثابت بود. اما گسترش سریع تقاضای چین باعث ایجاد یک بازار نقدی جداگانه شد که اغلب با قیمت‌های سالیانه از بین می‌رفت. مذاکرات سالانه به طور فزاینده‌ای پر مسئله شد و بی اچ پی پیشرو حرکت به سمت قیمت‌های شناور بود که از آن زمان شکل گرفت. صنعت فولاد چین مرتباً از مکانیسم بازار شکایت می کند، به خصوص زمانی که قیمت ها بالا باشد. فشار پکن برای خرید متمرکز بازتابی از گذشته های دورتر را نیز دارد، زمانی که تنها برخی از شرکت های مشخص شده مجاز به واردات مواد اولیه بودند.

۷- شرکت های معدنی چه می گویند؟

هر گونه تلاش برای تغییر شکل این داد و ستد برای شرکت هایی مانند بی اچ پی و ریو تینتو که بیش از نیمی از درآمد خود را از سنگ آهن به دست می آورند، پیامدهایی خواهد داشت. با این حال، هنوز هیچ یک رسما هشداری در این زمینه نداده اند. گرچه برخی از مدیران آن ها پیشنهاد داده اند که اگر یک کارتل خرید ایجاد شود، ممکن است تامین کنندگان تصمیم بگیرند که کارتلی مانند اوپک سنگ آهن تشکیل دهند.

۸- آیا این مکانیزم در سایر بازارها سابقه دارد؟

به نوعی چین در برخی بازارهای دیگر گروه‌های خرید غیررسمی بیشتری دارد. پالایشگاه‌های بزرگ دولتی نفت از جمله سینوپک دو سال است که با هم نفت خام می‌خرند. کارخانه‌های ذوب مس، از جمله مس جیانگشی، گروهی دارند که به طور جمعی در مورد قراردادهای مواد اولیه با بی اچ پی و سایر شرکت های معدنی مذاکره می‌کنند.

۹. آیا این راهکار جواب خواهد داد؟

این موضوع قابل بحث است و بستگی به اهداف آن دارد. کنترل واردات سنگ آهن به چین از طریق یک نهاد کار بزرگی خواهد بود و تاریخ مشکلاتی را در تجارت متمرکز از جمله فساد و سایر ناکارآمدی ها نشان داده است. حتی اگر چین این قهرمان جدید سنگ آهن را مسئول خرید مثلاً سه یا چهار تولیدکننده برتر کند، باز هم تأثیر زیادی بر قیمت های نقدی نخواهد داشت. شکاکان استدلال خواهند کرد که مسئله میزان عرضه و تقاضا مهم تر است.